پژوهشگران ايراني موفق به توليد نانوکامپوزيت‌هاي ضدميکروبي پلي اتيلن

و استفاده از آندر بسته‌بندي فعال مواد غذايي شدند.

اين محققان همچنين با استفاده از يک روش صنعتي موفق به استفاده از اين

نانوکامپوزيت‌ها در بسته‌بندي فعال مواد غذايي شدند. استفاده در صنايع پزشکي

و صنايع بسته‌بندي فعال مواد غذايي از مهمترين کاربردهاي اين نانوکامپوزيت‌ها

است.

دکتر مريم جوکار، عضو هيات علمي دانشگاه آزاداسلامي واحد دامغان، در اين

رابطه افزود: در اين کار تحقيقاتي ابتدا نانوذره نقره با روش احياي شيميايي

غيرسمي تهيه و نانوکامپوزيت نقره با روش مخلوط کردن مذاب نيز توليد شدند،

سپس از پلي‌اتيلن گليکول بعنوان سازگاردهنده نانوذرات قطبي در بستر پليمر

غيرقطبي استفاده شد، بعد از توليد اين نانوکامپوزيت، مشخصات آن به لحاظ

خواص مارفولوژي و توزيع نانوذرات، ممانعت پذيري، خواص مکانيکي، خواص

حرارتي و خواص ضد باکتريايي مورد بررسي قرار گرفت.

به گفته جوکار، استفاده از سازگارکننده پلي‌اتيلن گليکول در يک روش صنعتي

به منظور توزيع يکنواخت نانوذرات در بستر پليمر و استفاده از روش صنعتي

مخلوط کردن مذاب براي تلقيح نانوذرات به درون پليمراز ويژگي‌هاي نوآورانه

اين تحقيقات است.

وي تصريح کرد: نتايج اين تحقيقات حاکي از آن است که استفاده از پلي اتيلن

گليکول (5 درصد) بعنوان سازگارکننده باعث کاهش مقاومت کششي و کرنشي

پليمر پلي‌اتيلن شد.

جوکار در تکميل نتايج به‌ دست آمده افزود: پلي‌اتيلن گليکول استفاده شده باعث

کاهش کريستالينيتي پليمر شد که به نوبه خود باعث افزايش نفوذپذيري به رطوبت

و اکسيژن شد. همچنين تلقيح نانوذرات نقره باعث افزايش معني داري در افزايش

فاز تأخير و کاهش سرعت رشد ميکروارگانيسم‌ها شد. از نتايج ديگر اين تحقيقات

نيز مي‌توان به تأثير بازدارندگي نانوکامپوزيت نقره بر باکتري گرم مثبت استافيلوکوک

اشاره کرد که از باکتري گرم منفي اشريشياکلي بيشتر بود.

وي تاکيد کرد: بسته‌بندي‌هاي توليدي بر اساس اين نانوکامپوزيت‌ها باعث افزايش

عمر ماندگاري مواد غذايي مي‌شوند.

نتايج اين تحقيقات که توسط دکتر مريم جوکار و همکاران وي صورت گرفته، در مجله

Food Bioprocess Technology(جلد 5، شماره 2، فوريه سال 2012) منتشر شده است.

براي دريافت فايل PDF اين مطلب اينجا را كليك كنيد.