سیر

نام علمی:Allium sativum L.

خانواده:Alliaceae

نام انگلیسی:Garlic

گیاه شناسی

گیاهی است چند ساله،علفی به ارتفاع 40-70 سانتی متر،برگ ها سبز رنگ و پهن،پیاز توپر متشکل از تعداد 10-15 سیرچه کوچک(bulbletیاcloves)است که در پوسته ای غشایی قرار دارند.در حالت خشک،جدا کردن این غشا موجب جدایی سیرچه ها از یکدیگر می شود.گل ها در انتهای دم گل بلند،به رنگ های صورتی،بنفش و کرم که در یک اسپات دیده می شوند.این گل ها به طور معمول عقیم بوده،بنابراین بذر تشکیل نمی شود.در برخی شرایط پس از 5 سانتی متر رشد ساقه،تعدادی پیازچه هوایی(Bulbil) در گل آذین تولید می شود که می توان برای تکثیر بوته از آنها استفاده کرد.

موارد مصرف و خواص درمانی

سیر گیاه دارویی مطلوبی است که از هزاران سال پیش استفاده می شده است.از مهم ترین آثار درمانی این گیاه،پایین آوردن فشار خون،کاهش دهنده کلسترول و قندخون و ضدعفونی کنندگی است.اسانس سیر روی "کیست ژیاردیا"موثر است.سیر به صورت تازه و خام،پخته و اشکال فرآوری شده،مصرف می شود.با مصرف برگه های پوست دارچین و یا مصرف آب سیر بوی زننده دهان زودتر از بین می رود ضمن اینکه تفاله سیر دیر هضم است.

ترکیبات شیمیایی

سیر دارای اسانس و ترکیبات سولفوره آلی یئن،آلیناز و آلیسین است که تولید کننده بوی سیر است.این بو بیشتر از راه ریه دفع می شود.مواد دیگری مانند اسکوردینین،ویتامین های B، C،  Eدر این گیاه وجود دارد.

کاشت

کشت سیر به صورت جوی و پشته و کرتی امکان پذیر است.در روش کرتی،فاصله ردیف کشت10×10 سانتیمتر برای هر بوته مناسب به نظر می رسد.تکثیر گیاه با استفاده از سیرچه صورت می گیرد که هر سیرچه به عمق 7-15 سانتیمتر بسته به اندازه کاشته می شود.

کشت سیر در مناطق دارای زمستان های نیمه سرد در پاییز(آبان)صورت می گیرد.پیاز لازم برای کشت هر هکتار حدود 5/1تن است و ضدعفونی کردن غده ها با یک قارچ کش پیش از کاشت موثر است.آبیاری سیر پیش از کاشت با دور8-10 روز مناسب است و تا 15-20 روز پیش از برداشت با توجه به رطوبت خاک ادامه می یابد.در هر منطقه زمان برداشت جو(جودرو) با زمان قطع آبیاری سیر،همزمان است.سله شکنی،کوددهی و مبارزه با علف عای هرز در موفقیت کشت این گیاه،نقش مهمی دارد.در سال های اخیر بذر انواع سیر اصلاحشده خارجی به کشور وارد شده است.

آفات

از آفت های مهم سیر،مگس سیر و کرم سیر و از بیماری های مهم آن زنگ سیر است.مگس سیر در بهار بر روی گیاه(برگ ها)و لارو کرم سیر در انبار و بر روی غده ها بیشترین خسارت را وارد می کند.استفاده از تناوب زراعی،شخم عمیق،یخ آب زمستانه،جمع آوری بقایای سیر از زمین های زراعی،مبارزه با علف های هرز بویژه علف های هرز میزبان آفت ها و بیماری ها و سمپاشی به موقع،سهم مهمی در کاهش شیوع آنها دارد.

از مشکلات دیگر زراعت سیر،حمله انواع کلاغ به کشتزار و درآوردن غده های تازه کشت شده از زیر خاک است.

برداشت محصول

اگرچه ار برگ های سیر نیز استفاده می شود،اما هدف از کشت این گیاه بیشتر برداشت غده زیرزمینی آن است.15-20 روز پس از قطع آبیاری غده های سیر برداشت می شوند.این غده ها بوسیله بیل یا دستگاه برداشت سیب زمینی قابل برداشت هستند.عملکرد محصول سیر بین 15تا20 تن در هکتار است.رطوبت زیاد و یا سنگین خاک موجب چسبیدن ذرات خام به غده ها،افزایش هزینه برداشت و کاهش بازار پسندی می شود.غده ها پس از مدت کوتاهی از روی زمین جمع آوری شده و در جعبه های چوبی یا گونی های کنفی ریخته می شوند.در اب و هوای خشک و نیمه خشک،در کمتر از یک هفته سیرهای جمع آوری شده به رطوبت مناسب

برای انبارداری می رسند.

احتیاط مصرف

مصرف زیاد سیر خشک(4گرم در روز)موجب یبوست،استفراغ و اختلالات معده و روده شده،و مصرف سیر تازه(30گرم)موجب کم خونی شدید می شود.

منبع:مجنون حسینی،ن.دوازده امامی،س.1386.زراعت و تولید برخی گیاهان دارویی و ادویه ای.انتشارات دانشگاه تهران

عوامل گیاهی

گیاه سیر سرمای بسیار شدید زمستان(تا 40 درجه سانتی گراد) را تحمل می کند و کشت پاییزه آن در مناطق کوهپایه ای امکان پذیر است.کاشت آن در زمین های سبک به علت تسهیل توسعه اندام زیر زمینی(پیاز) و تهویه بهتر،مناسب است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: